Gry wideo: Ohydne czy potencjalnie dobre? Terapia osób nadużywających gry.

Nadużywanie, uzależnienie od gier wideo czy Internetu stają się coraz większym problemem w obecnych czasach. W tym wpisie chciałbym przedstawić krótką notatkę z czasopisma The Science, w którym poruszono nie tyle zagadnienie uzależnienia i nadużywania gier, ale stanowisko ekspertów dotyczące terapii jak i pewnych postaw na temat leczenia tego typu zaburzeń.  ReSTART to program terapeutyczny kierowany do ludzi zmagających się z problemami psychicznymi będącego wynikiem nadużywania lub uzależnienia od gier czy Internetu. (https://www.netaddictionrecovery.com/) 

Typowy klient programu leczniczego reSTART to młody mężczyzna, przygnębiony , niespokojny, pozbawiony snu, nieradzący sobie w szkole lub w pracy, słabo rozwinięty fizycznie, nieobyty w relacjach i spędzający każdą chwilę przed ekranem.

źródło: www.psychologytoday.com

Hilarie Cash, współzałożycielka programu reSTART oraz dyrektor kliniczny wspomina, że najczęściej młodzi mężczyźni zgłaszają się do kliniki z powodu nadużywania gier wideo.  W tym miejscu warto podkreślić, że tematyką nadużywania, uzależnień od gier wideo środowiska naukowe zajmują się od wielu lat. Organizują interdyscyplinarne konferencje naukowe, prowadzą badania czy chociażby tworzą miejsca niosące pomoc osobom uzależnionym czy nadużywającym gry wideo. Aby była jasność, debaty nie toczą się jedynie o negatywnych skutkach grania. Bardzo mocno analizowana jest sfera pozytywnego wpływu na organizm podczas grania w gry.

Hilarie Cash zwraca uwagę, że klienci nieradzący sobie z „grami wideo”, o ile tak to można nazwać, są leczeni przez psychoterapeutów od lat. Głównymi problemami z jakimi zmagają się takie osoby to depresja, lęk czy deficyty uwagi. Warto nadmienić, że terapie nie są zogniskowane na grach czy Internecie. Cash mówi, że uczestnicy programu reSTART mają abstynencję od różnej formy przesiadywania przed ekranem która trwa od 45 do 90 dni. Następnie po tym okresie jest stopniowy powrót przed ekrany urządzeń . Cash podkreśla, że uczestnicy muszą zrezygnować z ich głównego źródła samooceny jakimi są gry czy Internet i opracować „nową tożsamość” poprzez zdrowy tryb życia, pracę, warsztaty czy ,jak to nazywają, instruktaż umiejętności życiowych np. nauka gotowania.

Profesor Craig Anderson , szef katedry psychologii na Uniwersytecie Iowa ogłasza, że badania konsekwentnie wykazują związek PRZYCZYNOWY pomiędzy agresywnymi zrachowaniami a graniem w brutalne gry wideo.

„Bez względu jak podejdziesz do tego typu badań, dochodzisz do tych samych wniosków” – twierdzi prof. Anderson , który bada skutki grania w agresywne gry wideo od ponad 20 lat. Granie w gry brutalne wzmaga zachowania agresywne u ludzi.  Profesor mówi jasno – brutalne gry wideo zostały powiązane wielokrotnie z zachowaniami agresywnymi jak bójki, gwałtowna przestępczość, nieprawidłowe impulsacje seksualne (np. napaści). Pytając Andersona o to, czy to połączenie aby nie wynika z tego, że gry wideo nie są temu winne tylko fakt, że więcej „impulsywnych” ludzi sięga po taką rozrywkę. Profesor odpowiada, że niestety nie. Zostało to wykluczone przez badania eksperymentalne i badania długofalowe.

Oczywiście warto tutaj szybko wyjaśnić, że cała sprawa nie kręci się tylko wokół gier wideo. Przemoc jest prezentowana na różne sposoby przez mass media. Anderson podkreśla, że stopień natężenia brutalnych obrazów jest w większości krajów podobna. Badania jednoznacznie pokazują, że ekspozycja na takie treści wpływa częściowo na wzrost agresywnych wzorców myślowych częściowo zmniejszając empatię.

No dobrze. To znaczy, że gry wideo to samo zło? Opierając się o autorytety widzimy, że brutalne gry wideo nie dają za wiele korzyści, wręcz przeciwnie, szkodzą naszemu umysłowi. Należy jednak pamiętać, że oprócz agresywnych gier mamy masę innych gatunków. Chandramallika Basak, adiunkt w Center for Vital Longevity and School of Behavioral and Brain Sciences na Uniwersytecie  w Dallas, odnosi się z dużym entuzjazmem do strategicznych gier wideo. Wspomina, że coraz więcej badań uwidacznia płynące korzyści z grania w tego typu gry np. poprawa zdolności poznawczych, rozumowanie wyższego rzędu czy opóźnianie pojawienia się demencji.  Jednakże aby postawić „kropkę nad i” w tym aspekcie, musimy jeszcze trochę poczekać. 

Artykuł :  Video games: The bad, the ugly, and the (potentially) good , Science