Po co człowiek? Sztuczna inteligencja twym motywatorem.

Otyłość pediatryczna jest dobrze udokumentowanym  i zarówno  rosnącym problemem zdrowotnym w USA. W Stanach Zjednoczonych raporty pokazują, że 17% dzieci w wieku 6-11 lat, oraz 20,5% młodzieży jest otyła. Co więcej, Ci młodzi ludzie często wykazują oznaki cukrzycy jako choroby współistniejącej. Są to symptomy, które powiązane są ze stanem przed-cukrzycowym jak chociażby podniesiony poziom hemoglobiny glikowanej A1c. Na dodatek często dochodzi do nakładania się negatywnych objawów psychologicznych, jak obniżona samoocena, które mogą być czynnikiem ryzyka późniejszego rozwoju depresji. Zaobserwowano, że problemy z nadwagą w wieku dziecięcym, przechodzą w 70% na wiek dorosły. Odkrycia te wskazują na pilną  interwencję wspierającą zmianę stylu życia u dzieci i młodzieży, która mogłaby okazać się skuteczna. 

Obecnie opracowuje się leczenie otyłości u dzieci
zgodnie z zaleceniami, opartej na czteropoziomowym modelu,
przez Komitet Ekspertów zwołany za pośrednictwem
American Medical Association

Niestety, multidyscyplinarne usługi nie są dostępne dla każdego, gdyż z raportu 114 szpitali w USA, dowiadujemy się, ze ponad 30% osób wymagające pełnej i ciągłej pomocy nie uzyskują jej w wystarczającym stopniu.

Należy również pamiętać, że taka terapia kosztuje i trwa wiele miesięcy. Sesje terapeutyczne w ilości minimum 14,  aby uzyskać znaczącą poprawę wyników, co najmniej 52 godziny sesji ze specjalistami. Oczywiście taką terapię należy kontynuować (w mniejszej intensywności) ale raporty wskazują, że ponad 50% uczestników rezygnuje z dalszej terapii. Warto mieć na uwadze fakt, że wiele dzieci leczy się trudno. Bardzo często jest to spowodowane wzorcem płynącym z rodziny. W Ameryce otyłe dziecko, często posiada również otyłych rodziców, stąd odpowiedzialność spada na barki opiekunów, aby wdrożyli procedury prozdrowotne.

Dodatkowo leczenie i opieka
dla dzieci z otyłością często wymaga znacznego
zaangażowanie rodziny, z pominięciem
dni szkolnych / pracy, trudności logistyczne
odległość i transport, a także finansowe,
które mogą obejmować wizyty dietetyków i rekrutację
w zajęciach fitness

Rocznie amerykanie wydają 14 miliardów na walkę z otyłością u dzieci. Dlatego postanowiono sprawdzić czy technologia może pomóc dzieciom w walce z otyłością.

źródło: trendhunter.com

BIT czyli Technologie Interwencji Behawioralnej

Jest to nowatorskie rozwiązanie łączące w sobie psychologię i technologię, które jest zaadresowane do różnych potrzeb zdrowotnych ludzi. Mogą pomóc naukowcom w optymalizacji interwencji w oparciu o informacje zdrowotne pacjenta. Ma to na celu zwiększenie zaangażowania pacjenta w proces leczenie poprzez technologię, minimalnym nakładem pracy terapeutów.

AI (sztuczna inteligencja) jest jedną z bardziej zaawansowanych, rozwijających się form BIT w celu zachowania zdrowa psychicznego. Przykłady istniejących programów AI  opartych o proces terapeutyczny to CBT, Woebot czy ELIZA.

Jednakże my tutaj skupimy się na innym programie AI.

 Tess, który został zaprogramowany to takich stanów zdrowia psychicznego jak depresja czy lęk. Tess dostępny przez 24 godziny na dobę, 7dni w tygodniu, komunikował się z pacjentami za pomocą SMS czy Facebook Messenger. Celem tego badania było wykorzystanie Tess jako uzupełnienie leczenia pacjentów pediatrycznych w postaci doradztwa w zakresie kontroli masy ciała i pomocy w terapii dzieci w stanie przed-cukrzycowym. Warto wspomnieć, że Tess to nie tylko program, który miał przypominać uczestnikom wzięcie leków, ale oferował po prostu rozmowę  z pacjentem.

Do badania zrekrutowano 23 dzieci, których BMI było powyżej 95 centy la i posiadali co najmniej jeden podwyższony parametr metaboliczny jak np HbA1c , który często wiąże się z występowaniem nadciśnienia, cukrzycy, Obturacyjnego bezdechu sennego czy dyslipidemią.

W tym badaniu przeanalizowano Coaching behawioralny za pomocą sztucznej inteligencji Tess, który został zaprojektowany przez X2AI.

źródło: x2.ai

 Tess miał posłużyć jako uzupełnienie leczenia w postaci wsparcia emocjonalnego pacjentów, poza gabinetem lekarskim. Tess został zaprojektowany tak, aby analizować stany emocjonalne pacjentów poprzez konstrukcję wiadomości tekstowych jakie do niego wysyłano. Jednakże warto zwrócić uwagę, że Tess posiadał również wbudowane skrypty odpowiedzi, które zostały umieszczone przez ekspertów psychologii i psychiatrii. Ale Tess to Sztuczna Inteligencja, uczy się podczas rozmowy i za każdym razem pytał uczestników, czy informacje jakie udzielił były przydatne. Jeśli nie, to Tess szukał alternatywy.

Dodatkowo udało się zsynchronizować Tess z elektronicznym systemem szpitalnym. Dzięki temu program poprzez uzyskane informacje od pacjentów, uzupełniał na bieżąco dane pacjenta, odciążając tym samym lekarza.

Celem tego badania było wspieranie uczestników w domu za pomocą do aktywności ruchowej pacjenta.

Analizowano wiele parametrów:

Zaangażowanie - które oceniano na podstawie długości trwania rozmów z Tess

Wymiany- chodzi tutaj o ilość i złożoność wymienionych miedzy Tess a użytkownikiem wiadomości.

Przydatności- czyli czy informacje wychodzące od Tess były przydatne dla uczestników

Inicjacja- czyli ile razy to Tess inicjował rozmowę , a ile pacjent

Oraz postępy- czyli wyniki, które były przekazywane przez Tess lekarzom specjalistom.

WYNIKI

Łącznie doszło do wymiany 4,123 wiadomości pomiędzy Tess a pacjentami. Najdłuższa rozmowa zarejestrowana trwała 1 godzinę i 13 minut, najkrótsza od 4-7 sek. Średni czas trwania rozmów to 12 min. Podsumowując Tess zapewnił około 55 godzin i 45 minut wsparcia dla młodzieży , podczas gdy 18% tego czasu przypadało na godziny nocne. Co ciekawe, około 74% rozmów Inicjował Tess. I co najciekawsze ponad 80% pacjentów pozytywnie odbierała progres podczas tej terapii , z czego 96% przypadków pacjenci wskazali, że Tess była nieocenioną pomocą.

Oczywiście czemu takiej rozmowy i wsparcia nie może przeprowadzić specjalista? Może, jak najbardziej, ale pamiętajmy również o aspekcie ekonomicznym. Wyliczono, że czas jaki specjaliści musieliby spędzić z młodzieżą odgrywając podobną rolę jak Tess, kosztowałby i to bardzo dużo. Tym bardziej terapeuta nie byłby dostępny dla ludzi 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Dodatkowo taki „ludzki” terapeuta musiałby ekstra wprowadzać dane do systemu co też nie zajmuje 5 minut. Sztuczna Inteligencja w tym przypadku wydaje się nieocenioną pomocą, co wykazano w powyższym badaniu. I żeby nie było. Nie jest celem aby Tess zastąpił ludzi w leczeniu, ale żeby wspomagał pacjentów poza gabinetem lekarskim czy terapeutycznym. W leczeniu przewlekłych chorób ważna jest systematyczność i motywacja to poprawy nawyków, tak jak u badanych dzieci z  czynnikiem ryzyka cukrzycy. A skoro w obecnej dobie, kanały cyfrowe są coraz bardziej popularne to dlaczego by nie wykorzystać ich do poprawy zdrowia?